Τη έχεις Γιάννη ;;; Ότι είχα πάντα! Κλαίνε οι χήρες κλαίνε και παντρεμένες! Στερνή μου γνώση να σε είχα πρώτα, κάλιο πέντε και στο χέρι παρά δέκα και καρτέρι, Η στάμνα πάει πολλές φορές στην βρύση αλλά μια δεν γυρίζει. Θυμάσαι που σου τα έλεγα και τα έλεγες παράλογα.
Ακούω ένα κάρο αμπελοφιλοσοφίες διαμαρτυρίες για το θε΄ Αθήναι να πουλάμε τουπέ μωρέ να λέμε να και ένας πολύξερος , ένας φιλόσοφος, αλλά μέχρι εκεί γιατί ποιο πέρα είναι τα δύσκολα μονοπάτια της μοναξιάς , της απομόνωσης , της γραφικότητας των επικίνδυνων επιλογών,
Όταν ένα λαός πέταξε την κρησάρα που σούρωνε τα σκουλήκια από το αλεύρι τα σκουλήκια γέμισαν και μόλυναν το αλεύρι και τώρα είναι για πέταμα.
Κάναμε εκπτώσεις σε μόνιμη βάση στις επιλογές μας, Φοβόμαστε την σύγκρουση και μέχρι ένα μέρος δικαιολογημένα αφού φρόντισαν για αυτό τα πολιτικά λαμόγια να μήνη ο λαός αμόρφωτος να μην ξέρει πως θα παλέψει για τα δικαιώματα του ποια είναι αυτά και πως θα τα διεκδικήσει, και με τη κριτήρια θα επιλέγει τους εκπροσώπους του στην εξουσία.
Τώρα τη να ζητήσεις από ένα λαό που η δυνατότητες του περιορίζονται στα χειροκροτήματα στα μπράβο και στον καναπέ υπόδουλος στα πρόστυχα και παραπλανητικά μηνύματα από το χαζοκούτι;
Όταν μια κοινωνία μπορεί να είναι τόσο κοντόφθαλμη που να μπορεί να ξεχωρίζει σε μικρό συνταξιούχους μισθοσυντήρητους μικρό αστούς μεγάλο αστούς βόρεια προάστια και διάφορες κοινωνικές ταμπέλες που υποδουλώνουν διαφορετικά συμφέροντα και σε κοινωνικά θέματα, πώς να μπορέσει αυτός ο λαός να έχει ομόνοια ομοψυχία αλληλεγγύη αγάπη για την πατρίδα του;;;;;
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Δ ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΣ
ΑΡΧΑΙΑ ΙΘΩΜΗ.
Τη έχεις Γιάννη ;;; Ότι είχα πάντα!
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου